Habang kami ay nagdidiskusyon sa klase ng FIL 11 noong Miyerkules tungkol sa tradisyunal at modernong mga kaalaman, biglang gumunita sa aking mga isip ang aking kabataan.
Noong ako ay bata pa, kami ay nanirahan sa aming unang bahay sa Nagcarlan, Laguna. Tandang-tanda ko pa ang aking mga nilalaro noon sa bahay at maging sa kalye, kasama ang kapwa ko mga bata sa aming lugar.
TEKS
Ang larong ito ay ginagamitan ng mga maliliit na baraha at pinipitik pataas. Kung tama ang aking pagkaka-alala, ang mga nakataob pagbagsak ay mapupunta sa kalaban habang ang mga nakaharap naman ay mapupunta sa iyo. Masaya ang larong ito dahil umaasa lang kami sa swerte. Walang nagkakasakitan dito dahil maliliit na bagay lang ang gamit namin. Minsan nga ay pagandahan pa kami ng disensyo ng mga teks at iniingatan namin ang magaganda ang pagkakagawa at yung mga bago pa.
BEYBLADE
Naaalala ko pa ang pagkahilig ko sa beyblade noong bata pa ako. Hindi man ito ganoon ka-luma ay maituturingko pa rin itong tradisyunal dahil parte ito ng aking kabataan at hindi ito ginagamitan ng kung anomang baterya o kuryente. Ang kailangan lang ay diskarte at lakas ng kamay sa paghila ng tali upang mabilis ang pag-ikot ng beyblade. Maituturing itong parang trumpo ngunit mas maganda ang panlabas na anyo at mas nababagay ang itsura sa mga batang palaban. Kapag ay uuwi noon sa bahay ay ito agad ang aking hinahanap. Maraming nabibiling mga beyblade noon kahit sa mga palengke. Mura man, kung malakas naman ay iyong paggamit at madiskarte ka ay maaari kang magwagi sa mga laban.
Ang beyblade nga pala ay hango sa isang palabas sa telebisyon noong ako ay bata pa.
POGS
Ang pogs naman ay nauso noong ako ay nasa ikatlong baytang sa elementarya. Kailangan dito ng diskarte at lakas ng pagbato ng isang pog sa grupo ng mga pogs. Ang lahat ng bumaliktad ay mapupunta sa tumira. Halinhinan din ang pagtira dito katulad ng iba pang laro. Madalas ako makipaglaro nito sa aking mga kaklase at mga pinsan.
Makalipas ang ilang taon, naglabasan na ang iba't-ibang produkto ng modernong teknolohiya na
nagbigay liwanag sa buhay ng tao.
Noong una kong narinig ang 'iPhone' ay wala akong pakialam kung ano ito dahil kuntento na ako sa aking cellphone noong mga panahong iyon. Ngunit noong ako ay nabigyan nito, sobra akong nasiyahan. Hindi ko inaasahan na ganoon pala kaganda ang mga laman ng teleponong iyon.
Noong mga panahong iyon ay maramdaman ko naang pagbabago ng panahon. Napagtanto ko na tapos na ang aking kabataan at unti-unti na akong tumatanda kasabay ng pagbabagosa teknolohiya. Kaunting pindot lang ay may bago na akong laro na maaaring gamitin pampalipas ng oras. Kapag may nauso na bagong laro ay maaari na akong makibagay agad ng hindi na gumagastos. Maaari rin akong makipaglaro sa aking mga kaibigan sa malayong lugar sa pamamagitan ng internet.
Hindi natin makakaila na maganda rin ang epekto ng mga modernong bagay sa ating buhay. Napapadali nito angpakilipagsapalaran natin araw-araw. Higit na mas malaya ito kumpara sa tradisyunal na mga kaalaman. Sa kabilang banda, may mga kalamangan din naman ang tradisyunal na mga bagay sa modernong mga bagay. Ang mga tradisyunal na laro ay nakakatulong sa paggamit ng ating buong katawan sa paggalaw at pagdiskarte upang makapamang sa kalaban. Mas ginagamitan din ito ng malalim na pagiisip para hindi mapahiya sa harap ng mga kaibigan. Tama naman diba? Sino ba naman ang gustong matalo sa harap ng kanyang mga kaibigan. Ang paggamit ng makabagong teknolohiya ay maaaring gawin tayong tamad. Pwedeng nakaupo ka lang buong maghapon sa paglalaro, hindi mo na naehersisyo ang iyong katawan. Mas
magkakaroon din tayo ng kaibigan kung lalabas tayo ng bahay at makikipagsalamuha sa iba sa paglaro ng mga tradisyunal na laro. Paano kung nabaoj ka na sa paggamit ng iPad at hindi ka na lumalabas ng bahay niyo? Paano na ang mga kaibigan mo na sa labas ay nagpapakasaya? Kapag nakalimutan ka na nila, saan ka na pupulutin?
magkakaroon din tayo ng kaibigan kung lalabas tayo ng bahay at makikipagsalamuha sa iba sa paglaro ng mga tradisyunal na laro. Paano kung nabaoj ka na sa paggamit ng iPad at hindi ka na lumalabas ng bahay niyo? Paano na ang mga kaibigan mo na sa labas ay nagpapakasaya? Kapag nakalimutan ka na nila, saan ka na pupulutin?
Sa bandang huli, kailangan talaga natin pagisipan ang ating paggamit ng ating oras. Hindi dapat kalimutan ang mga tradisyunal na bagay. Hindi porket nandyan na ang mga makabagong kaalaman ay doon nalang tayo magtutuon ng pansin. Tandaan natin na hindi magiging posible lahat ng ito kung hindi nagmula sa mga tradisyunal na kaalaman. Ating tandaan ang napakasikat na kasabihan:
"Ang hindi lumingon sa pinanggalingan, hindi makararating sa paroroonan."
